Omgeving Middelburg
Door: John
Blijf op de hoogte en volg John en Anjo
21 Augustus 2019 | Nederland, Middelburg
Vanuit de camping in Middelburg maakten we een aantal kleine en grotere tochten. Een ervan ging richting Mariekerke en Meliskerke waar we de hoefijzertrail deden. Hiervoor moesten allerlei puzzels over paarden worden opgelost. Dat hadden we thuis al gedaan. Daarna bogen we af naar de kust. Om precies te zijn naar Zoutelande. Van oudsher een boerendorpje maar het kent nu ook veel strandrecreatie. Door de hit van Bløf is het inmiddels ook bij het grote publiek bekend. We wilden wel eens zien wat voor bijzonders er te vinden is. Het was er in ieder geval een drukte van belang. Nog veel toeristen voor de tijd van het jaar. Waaronder grote aantallen oosterburen. Het dorp zelf is niet groot. Het telt ongeveer 1700 inwoners en bestaat aan de kust uit een lange straat met horeca en winkeltjes. De kibbeling en het ijs smaakten prima en gaven ons weer voldoende energie voor de terugtocht naar de camping.
We gingen ook via Souburg naar Vlissingen. Deze plaatsen liggen beiden niet ver van Middelburg. Er liep een trail, genaamd de Vogeldijktrail, langs het kanaal door Walcheren. Deze rij caches lag ingeklemd tussen het kanaal en de spoorlijn. Langs een voetpad waar we slechts een enkele hondenuitlater tegenkwamen. Om de kokertjes te vinden moesten we steeds weer de dijk overklimmen en weer terug. Zo blijven we fit op onze leeftijd :-) Heerlijk om in de rust van de natuur bezig te zijn. Helaas kwamen we een beetje laat op de dag in Vlissingen aan. Er restte daardoor te weinig tijd om aan de rijke Nederlandse zeevaartgeschiedenis te snuffelen. Want die is hier rijkelijk aanwezig. De oude kern van Vlissingen is ronduit prachtig. De buitenwijken en uitbreidingen zijn daarentegen vreselijk lelijk. De planoloog die dit bedacht heeft moet maar op herexamen. Den Helder is er niks bij vergeleken. Gelukkig kwamen we nog langs het standbeeld van Michiel Adriaansz. De Ruyter. Even dachten we dat de actiegroep de Grauwe Eeuw het met verf had besmeurd, maar de Ruyter blijkt permanent onder de poep van zeemeeuwen (of zijn het zeeuw-meeuwen?) te zitten. Tegen al dat gepoep valt natuurlijk niet op te poetsen. En een zeeheld overdekken is ook weer zo wat.
Serooskerke, Vrouwenpolder en het Veerse Meer hzijn ook door ons bezocht. In een bos niet ver van Veere kregen we onze eerste lekke band met de e-bike. Gelukkig hadden we plakspullen en een pompje bij ons. Toch werd het plakken nog een heel avontuur. De fiets was zwaar en we moesten samenwerken wat op zich al een hele uitdaging is. We hadden water bij ons en een klein bakje. Na veel gedoe vonden we het piepkleine lek dat precies op een naad zat. Het plakken lukte en de lucht bleef in de band, zodat we onze cachetour konden voortzetten. We vonden er uiteindelijk 71. Een prima score op deze dag met hindernissen.
We gingen ook via Souburg naar Vlissingen. Deze plaatsen liggen beiden niet ver van Middelburg. Er liep een trail, genaamd de Vogeldijktrail, langs het kanaal door Walcheren. Deze rij caches lag ingeklemd tussen het kanaal en de spoorlijn. Langs een voetpad waar we slechts een enkele hondenuitlater tegenkwamen. Om de kokertjes te vinden moesten we steeds weer de dijk overklimmen en weer terug. Zo blijven we fit op onze leeftijd :-) Heerlijk om in de rust van de natuur bezig te zijn. Helaas kwamen we een beetje laat op de dag in Vlissingen aan. Er restte daardoor te weinig tijd om aan de rijke Nederlandse zeevaartgeschiedenis te snuffelen. Want die is hier rijkelijk aanwezig. De oude kern van Vlissingen is ronduit prachtig. De buitenwijken en uitbreidingen zijn daarentegen vreselijk lelijk. De planoloog die dit bedacht heeft moet maar op herexamen. Den Helder is er niks bij vergeleken. Gelukkig kwamen we nog langs het standbeeld van Michiel Adriaansz. De Ruyter. Even dachten we dat de actiegroep de Grauwe Eeuw het met verf had besmeurd, maar de Ruyter blijkt permanent onder de poep van zeemeeuwen (of zijn het zeeuw-meeuwen?) te zitten. Tegen al dat gepoep valt natuurlijk niet op te poetsen. En een zeeheld overdekken is ook weer zo wat.
Serooskerke, Vrouwenpolder en het Veerse Meer hzijn ook door ons bezocht. In een bos niet ver van Veere kregen we onze eerste lekke band met de e-bike. Gelukkig hadden we plakspullen en een pompje bij ons. Toch werd het plakken nog een heel avontuur. De fiets was zwaar en we moesten samenwerken wat op zich al een hele uitdaging is. We hadden water bij ons en een klein bakje. Na veel gedoe vonden we het piepkleine lek dat precies op een naad zat. Het plakken lukte en de lucht bleef in de band, zodat we onze cachetour konden voortzetten. We vonden er uiteindelijk 71. Een prima score op deze dag met hindernissen.
-
22 Augustus 2019 - 07:39
Pia Bakker:
Ha John en Anjo,
Ik vind het heel leuk om op deze manier jullie te volgen.
Doe maar lekker veel foto’ s.
Het zijn leuke reisverslagen. -
24 Augustus 2019 - 13:36
Ad Bakker:
Leuke verhalen -
24 Augustus 2019 - 13:38
Ad Bakker:
Bij deze benoemen wij jullie als onze reisleiding volgend jaar september -
27 Augustus 2019 - 12:58
John En Anjo Post:
Ik weet niet of we die druk aan kunnen Ad :-) -
27 Augustus 2019 - 20:24
Ellen Meijers:
Top Anjo en John. Gezellig om te lezen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
